Hij past zich namelijk aan de tijd aan!

Diederik Ebbinge (vroeger razend grappig) heeft een verklaring voor de altoos krimpende vrije ruimte voor het woord en de kunsten. Het is niet zo dat je minder kunt zeggen of minder kunt maken zonder de toorn te wekken van bekrompen linkse woke-wappies, haatbaarden & booslims of door subsidie & rancune bijeengebonden zwarte activisten. Je ontbeert gewoon de lenigheid om een beetje mee te buigen met hun wensen. Je moet niet willen vasthouden aan wat je altijd al deed en dan klagen dat mensen er aanstoot aan nemen, je moet gewoon wat slapper gaan hangen als je door de malende kaken van de tand des tijds gegrepen wordt. Niet schrap zetten. Niet je poot stijf houden. Maar mééhangen, je gewillig laten dragen door een tijd waar je een ander de klokken van laat instellen.

De huisvriend van Femke Halsema adviseert eigenlijk aan iedereen om zich een beetje onnozel te houden. Niet te veel engageren, dat wekt alleen maar weerstand op. Probeer er niet bovenuit te steken. Hou je van de domme. Bewandel de promenade van de minste weerstand, die leidt naar een warm bad van financieel comfort en instemming in eigen kring. En als er dan niemand meer naar je tot laffe voorzichtigheid bijgeschaafde blablaret kijkt, beweer je gewoon tot drie keer toe dat kijkcijfers je niet interesseren. Want lenigheid, dat is zijn echte talent, behendig verborgen in een lichaam dat schreeuwt dat het geen enkele weerstand kan bieden aan verleidingen en daarmee het gebrek aan ruggengraat die voor deze “lenigheid” nodig is fysiek etaleert aan een klein maar instemmend knikkend kijkerspubliek.